Son buluşmamız da nasıl da çocuklaştın o kadar..
sevilmenin şımartılmanın arzulanmasının dışa vurumu idi bu...ama işte çocuklar bir o kadar da korkar ya sana dokunacağım sana sarılacağım diye aklın çıktı...Dokunsam tamamen görecektim içini tüm çıplaklığı ile..ruhunu sonuna kadar aralamış olacak idin..Bu yüzden dokundurmamak için çocuk gibi kaçtın durdun saçma sapan bahanelere sığındın..
şimdi seni kendi içindekilerle korkularınla bırakıyorum baş başa ben sessizce buradayım..
benim yerim belli...kollarım açık hazır bekliyorum yeter ki kır zincilerini..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder